Voorgangers

Ontdek anonieme verhalen van voorgangers.

Anonieme voorgangers

Op deze pagina vind je anonieme verhalen van mensen die steun zochten bij het Sociaal Fonds. Elke situatie is anders, daarom delen we uiteenlopende ervaringen die laten zien hoe hulp kan bieden bij urgente problemen, van financiële zorgen tot persoonlijke tegenslagen. Deze verhalen geven inzicht, herkenning en laten zien dat niemand er alleen voor staat.

Ervaringsverhaal: ‘In drie jaar een schuldenvrij bestaan'

1. Hoe ben je in contact gekomen met het Sociaal Fonds?
Via mijn toenmalige leidinggevende ben ik in contact gebracht met het Sociaal Fonds. Tijdens een 1-op-1 gesprek zag mijn leidinggevende dat het niet zo goed ging met mij. Ik was afwezig op de werkvloer en moest tijdens werktijd veel bellen om een regeling te treffen met schuldeisers, waaronder LBIO (Landelijk Bureau Inning Onderhoudsbijdragen).
Ik ben in gesprek gegaan met mijn leidinggevende over mijn financiële situatie waar ik op dat moment mee te maken had. Er werd loonbeslag opgelegd door LBIO en toen begonnen de problemen voor mij.

2. Was er sprake van schaamte om over je situatie te praten?
Ik zag het niet als een schaamte; het komt veel vaker voor dan dat wij het weten van elkaar. Mijn situatie van toen, met scheiding en kinderalimentatie, brachten mij in financiële problemen. Ik had moeite om de alimentatie te kunnen betalen en wilde een nihil stelling aanvragen, maar om een nieuwe draagkrachtberekening te laten maken heb je een advocaat nodig. Door mijn financiële problemen kon ik die niet betalen. Gevolg was dat er beslag werd gelegd op mijn loon door LBIO (lbio.nl)
Ik werd gedwongen om toch een advocaat in arm te nemen om een nieuwe alimentatieberekening te maken. Doordat mijn loon net iets te hoog was kwam ik niet in aanmerking voor een pro deo advocaat. Je moet een advocaat hebben die in alimentatie gespecialiseerd is. Uiteindelijk heb ik € 5.200,-- aan advocaatkosten (brieven, rechtsbank, gesprekken met de advocaat) betaald.

3. Welke stap heb je vervolgens gezet?
Mijn leidinggevende wist af van het bestaan van het fonds en raadde mij aan om contact op te nemen om te bespreken wat mijn mogelijkheden zijn. Het was voor mij belangrijk om eerst in rustig vaarwater terecht te komen met de financiële zorgen waar ik elke dag mee te maken had. Tevens heb ik contact opgenomen met de gemeente en sociaal wijkteam om de mogelijkheden te bespreken en hoe ik het beste kon aanpakken.
Mijn werkgever, de gemeente en het Sociaal Fonds hebben bemiddeld dat ik toegelaten werd voor een schuldbemiddelingstraject bij de GKB (Gemeentelijke KredietBank).

4. Heeft het impact gehad in je privéleven, werk en je op kind(eren)?

Jazeker, heeft veel impact gehad op mijn privé en werkleven.

Doordat je elke dag bezig bent om alle gaten te dichten, kom je er op een gegeven ogenblijk niet meer zelf uit. Je staat ermee op en je gaat ermee naar bed. Je wilt je schulden betalen, maar de mogelijkheden om het te kunnen doen werden steeds beperkter. Ik zag mijzelf als een “dweilmop”, die probeert de zee te vangen in een emmertje, maar het was letterlijk dweilen met kraan open! Dit is zo’n moment dat je het letterlijk opgeeft. Er komt geen eind aan.

Doordat ik structureel weinig tot niets te besteden had, kon ik vaak geen leuke dingen met mijn kinderen doen. Als de kinderen in het weekend kwamen logeren, waren er geen extra’s, zoals naar de film gaan of simpelweg een patatje eten. Ik heb mijn geldzorgen en situatie met mijn familie besproken en zij hielpen mij vaak met kleine dingen om mijn kinderen toch een glimlach op hun gezicht te geven.

Ondanks alle financiële ellende hebben mijn kinderen geen tekort gehad aan liefde en aandacht.

5. Heb je er veel dingen voor moeten laten? Zoals vakantie of uitstapjes?
Ja, ik heb best heel veel dingen moeten laten. Daarentegen ga je kleine dingen meer waarderen, zoals het gezamenlijk eten met je familie, zodat ik niet naar de voedselbank hoefde te gaan. Ik hield altijd voor ogen dat het op een bepaald moment wel weer zou lukken.

6. Hoe vind je de begeleiding van het Sociaal Fonds?
Ik vind de begeleiding uitstekend. Het Fonds denkt mee in je financiële zorgen en zij geven door middel van budget coaching richting hoe je je administratie kunt inrichten en bewaken. Het is niet geheel vrijwillig: je moet zelf ook aan de slag wil je uit de problemen komen en blijven. In het begin van het traject vinden er regelmatig voortgangsgesprekken plaats om te kijken of alles goed gaat.
In 2020 ben ik bij de GKB (Gemeentelijke KredietBank) aangemeld en in een schuldbemiddelingstraject voor drie jaar gekomen. De GKB vereist dat je zelf regisseur blijft over je financiën. Ik moest veel initiatieven tonen hoe ik over drie jaar een schuldenvrij bestaan kan opbouwen. Denken aan je toekomst lijkt ver weg, maar is ook weer dichtbij, omdat je bezig bent om overzicht te krijgen. Als het goed gaat dan ben ik eind 2023 schuldenvrij!

7. Welke (financiële) tip(s) wil je aan collega) s) meegeven?
Je hoeft je niet te schamen over je financiën. Iedereen kan door een bepaalde levensgebeurtenis of hoge energiekosten in de problemen komen. De gemeente en/of GKB kunnen afspraken maken met de schuldeiser(s) en een loonbeslag kan in sommige situatie worden voorkomen.
Neem op tijd contact op met het Sociaal Fonds of zij iets voor je kunnen betekenen of dat zij met je mee kunnen kijken naar je inkomsten en uitgaven, dat is heel belangrijk. Hiermee voorkom je loonbeslag en het geeft heel veel rust. Laat je post niet ongeopend liggen, maak het open. Neem altijd contact op met de schuldeisers; in gesprek blijven met elkaar loont.

8. Hoe kijk je naar je toekomst?
Op dit moment kijk ik er naar uit om eind 2023 een schone lei te hebben en dat ik mijn financiën weer zelf kan doen. Ik kom er financieel gezond en sterker uit!

Anoniem

Ervaringsverhaal: ‘Ik leer hoe ik grip kan houden op mijn geld'

Ik weet het nog. Zoals elk jaar had ik het voornemen om mijn financiën op orde te brengen. Zo ook op 1 januari ’21. Maar eind januari was er nog niets gebeurd…

Al jaren weet ik van het bestaan van het Sociaal Fonds. En al jaren hield ik mezelf tegen contact te leggen. Wat me in de weg zat? Trots wellicht, het idee dat ik ‘het’ alleen moe(s)t kunnen oplossen, maar ook gedachten als ‘de vuile was niet buiten willen hangen’. Al met al was het thema financiën, en dan met name een gebrek aan financiën, als een verwarde kluwen in mijn gedachten en lijf (chronische stress) gaan zitten. Als ik een stap wilde zetten, dan was er wel weer iets wat me daarvan weerhield. Het gevolg was een gelaten verlammende situatie waarin schuld, angst, schaamte de boventoon voerden.

Hoe het zover heeft kunnen komen, is een proces van jaren. Het gedwongen verkopen van ons koophuis was een druppel maar eerlijk gezegd was het al veel eerder begonnen. Als kind zag ik mijn ouders het ene gat met het andere dichten. Ze hadden een eigen onderneming en ik herinner me dat het kantoor een grote chaos aan papieren was. Er werd niet over geldzaken gesproken en als er over gesproken werd, was het steevast dat geld de wortel van alle kwaad is. Achteraf is het bijzonder wat ze, ondanks al die chaos en gedoe met geld, hebben weten te presteren en hoe ze voor mij en al mijn broers en zussen hebben gezorgd. Mijn vader vertelde me onlangs dat hij nooit had geleerd om met geld om te gaan, te budgetteren en te sturen op inkomsten en uitgaven. Het heeft hem veel gekost.

Het heeft ook mij veel gekost. Niet alleen mij, maar ook mijn naasten en misschien ook wel de maatschappij. De vicieuze cirkel is gelukkig, mede door het Sociaal Fonds, doorbroken. Allereerst heeft het me heeeel veel geld gekost. De optelsom van alle boetes van aanmaningen, deurwaarderskosten en loonbeslagen heb ik nooit opgeteld, maar het zal een aanzienlijk bedrag zijn waar ik vast een leuke wereldreis van had kunnen maken, een mooi huis had kunnen betalen of een nieuwe auto had kunnen aanschaffen. Ja, dat heb ik tot nu aan mij voorbij laten gaan. Het heeft me ook veel spanning gekost: ik kan me herinneren dat ik, als de deurbel ging, al misselijk werd en het mij de hele dag stress opleverde. Of wanneer de post kwam en ik bang was om de brief open te maken. Of stress wanneer ik met de auto onderweg was, wist dat ik een boete niet had kunnen betalen en ik een politieauto tegenkwam. Maar ook dingen zoals het niet op vakantie gaan, het niet spontaan leuke dingen doen en op een gegeven moment zelfs geen vrienden meer uitnodigen om te komen eten.

Terug naar eind januari ’21. Ik nam contact op met het Sociaal Fonds. De aanleiding was een mail van de deurwaarder van mijn hypotheekverstrekker waarin ze schreven open te staan voor een afkoopvoorstel van mijn kant, mits ik het voorgestelde bedrag in een keer zou betalen. Ik besloot impulsief om het Sociaal Fonds te mailen en te vragen om hulp. Shanta antwoordde met een mail, inclusief bijlage met machtiging inzage financiën en verzoek dit te tekenen. Ik weet nog dat ik misselijk werd, benauwd, het gevoel kreeg gevangen te zitten. De gedachte dat ik altijd weer mijn handtekening kon intrekken, en de ondersteuning van het Sociaal Fonds kon proberen heeft de doorslag gegeven.

Het traject met het Sociaal Fonds is veel sneller gegaan dan gedacht. Toegegeven… ik dacht dat ik het hele traject niet nodig zou hebben. Ik zou het allemaal even snel fixen met de hypotheekverstrekker en dan kon ik weer verder. Hoog- en overmoed waarschijnlijk.

Door het traject met het Sociaal Fonds aan te gaan, heb ik stap voor stap afscheid kunnen nemen van mijn ‘oude gedrag’ ten aanzien van financiën. Niet alleen mijn schulden zijn afbetaald, maar ik leer elke keer meer en meer hoe ik grip kan hebben en houden op mijn geld.

Shanta is niet alleen de beste cheerleader die ik me kon wensen (ze wist me als geen ander gerust te stellen, te herinneren aan alle stappen die ik al had gezet en het vertrouwen in mij en een goede uitkomst), maar ook een geweldige vakvrouw. Wat ik vooral fijn heb gevonden is het houden van controle wat betekende dat ik zelf – met hulp en ondersteuning – belde met een deurwaarder. Er waren een paar hobbels (een deurwaarder die niet wilde meewerken) maar over het algemeen stonden successen voorop. Ik vond het fijn dat de belangrijkste vaste lasten, maar ook aflossingen, voor een bepaalde periode rechtstreeks door de salarisadministratie werd betaald, zodat ik rust en ruimte had om me te concentreren op de overige zaken.

Je snapt het… ik gun iedere COA-medewerker die ook meer grip op de financiën willen hebben ondersteuning van het Sociaal Fonds! Een groot voordeel ten opzichte van schuldhulpverlening bij een gemeente of andere organisatie is dat Shanta het Sociaal Fonds en COA achter zich heeft staan, er direct en persoonlijk contact is en er snel geschakeld kan worden met bv de salarisadministratie.

Het proces blijft doorgaan. Ik leer telkens bij en weet dat ik met al mijn vragen bij Shanta terecht kan. Wat ik ondertussen ook leer is communiceren over geldzaken. Zo kijk ik bv samen met mijn partner naar een Netflix-serie ‘How to get Rich’. Natuurlijk is het heerlijk Amerikaans en over de top. Wat ik interessant vind is hoe de mensen in deze serie met hun geldzaken om gaan en waarom. Niet alleen voor zichzelf, maar ook als een stel. Het kijken en te bespreken helpt mij en mijn partner om onze financiën in te richten zoals voor ons handig is. Wij herkennen een aantal patronen van Matt & Amani en Donnell & Monique. En jij?

Anoniem

Ervaringsverhaal: ‘Budgetteren geeft rust'

Ik ben in contact gekomen met het Sociaal Fonds door een filmpje van een collega.
Zij stelde zich kwetsbaar op en heeft aangegeven dat het Sociaal Fonds haar op een fijne manier heeft geholpen. Ik wilde mij toen in eerste instantie aanmelden voor de training budgetteren, maar deze was niet beschikbaar op dat moment. Shanta bood mij toen aan om vrijblijvend in gesprek te gaan over mijn situatie.

Een probleem dat ik ervaarde is dat ik onnodig veel geld uitgaf aan dingen die ik niet nodig had, en dit bijvoorbeeld ook op afbetaling deed. Ik merkte dat ik veel emotionele aankopen deed en ik kreeg hier zelf last van: dit wilde ik namelijk niet. Er moest wat veranderen in mijn situatie maar ik kwam er zelf niet meer uit. Shanta heeft samen met mij al mijn financiën op een rij gezet en uitgelegd dat budgetteren iets is wat rust geeft. Daarnaast heeft zij mij aangemeld bij de bedrijfsmaatschappelijk werker om te kijken waarom ik emotionele aankopen doe. In het begin ervaarde ik enorm veel schaamte om over dit onderwerp te praten.

Door de gesprekken met Shanta en maatschappelijk werk ben ik meer open geworden over mijn situatie.

En wat blijkt? Meer mensen hebben hier last van!

Mijn advies is trek op tijd aan de bel, ben financiële problemen voor. Het geeft je zoveel rust als je geldzaken op orde zijn.

Anoniem